Zenit (astronomia)

 

 

Zenit – punkt na niebie dokładnie ponad pozycją obserwatora. 

Jest jednym z dwóch miejsc przecięcia lokalnej osi pionu ze sferą niebieską. Drugim punktem przecięcia, przeciwległym do zenitu, czyli znajdującym się pod obserwatorem, jest nadir.

Kąt pomiędzy osią lokalnego pionu a kierunkiem, w którym widziany jest jakiś obiekt astronomiczny, nazywany jest kątem zenitalnym.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Zenit_(astronomia)

Gwiazda Bradley'a (Gamma Draconis vel Etamin) ma zerowy kąt zenitalny nad Londynem, oznacza to, że raz na dobę w swej wędrówce po sferze niebieskiej - osiąga zenit. Jest gwiazdą zenitalną dla Londynu, a więc miejsca gdzie Bradley przeprowadzał swoje epokowe obserwacje.

Każdy mieszkaniec Ziemi ma jakieś swoje gwiazdy zenitalne, a więc gdy popatrzy nocą pionowo w górę, to zobaczy obraz gwiazdy, która aktualnie jest w zenicie.

Gdy mieszkaniec Ziemi ma dokładny zegarek (np. synchronizowany w telefonie komórkowym) to obserwując z precyzją swoją wybraną gwiazę zenitalną - przekona się, że ta gwiazda osiąga zenit o różnych godzinach. Jest to spowodowane ruchem Ziemi wokół Słońca. Gdyby Ziemia nie wykonywała tego ruchu, to gwiazda pojawiałaby się w zenicie zawsze o tej samej porze. 

Jeśli przyjmiemy w zaokrągleniu, że rok kalendarzowy ma 365 dni - to gwiazda w zenicie pojawi się tylko 364 razy, bo podobnie jak w powieści Juliusza Verne (W osiemdziesiąt dni dookoła świata) - jeden dzień zostanie nadrobiony. Codziennie po parę minut to przez rok osiągnie się 24 godziny. Pod warunkiem oczywiście, że Ziemia obraca się wokół własnej osi w odwrotnym kierunku niż wiruje wokół Słońca. W takim przypadku byłoby 366  zenitów, czyli o +1 więcej. :)

Ciekawostką jest, że przez kilka miesięcy w roku nie będzie widać nocą gwiazdy zenitalnej, bowiem najwyższy punkt na nieboskłonie osiąga podczas dnia. :-)

Edward Robak* z Nowej Huty   ۞   Technik Elektronik :)